Për të kuptuar të gjithë këtë atëherë duhet kthyer në fillim kur filloi i gjithë ky tmerr.
Të shtënat e para ishin gjuajtur nga forcat e presidenti Bashar al- Assad në mars të vitit 2011 në njerëzit që ishin duke protestuar në mënyrë paqësore gjatë kryengritjes së quajtur “Pranvera arabe”.
Në korrik të të njëjtit vit, disa protestues qëlluan përsëri në një numër të caktuar të njerëzve të braktisur nga ushtria e Asadit. Nga protestat shpejt filloi një luftë civile, transmeton lajmi.net.
Ekstremistët nga Siria dhe në rajon filluan të vijnë për t’u bashkuar me kryengritësve.
Në janar të vitit 2012, Al-Kaeda formoi një degë të re në Siri e quajtur Al-Nusra. Në të njëjtën kohë, një grup i kurdëve sirianë të cilët kanë luftuar gjatë për autonominë e dëshiruar morën armët dhe “hoqën dorë”, nga Asadi.
Deri në fund të vitit 2012, Irani kishte dërguar disa avionë mallrash dhe disa qindra oficerë në fushën e betejës. Në të njëjtën kohë, shtetet arabe ndihmuan rebelët përmes Turqisë.
Deri në vitin 2013, Lindja e Mesme ishte e ndarë në forcat sunitë nga njëra anë, duke mbështetur rebelët, dhe shiitë në anën tjetër që e mbështesin Assadin. Në prill të këtij viti, administrata e presidentit amerikan, Barack Obama, furnizon rebelët më armë.
Në gusht, forcat qeveritare siriane filluan përdorimin e armëve kimike në luftë duke synuar civilët me to. Atëherë SHBA reagoi duke thënë se përdorimi i armëve kimike nga ana e qeverisë në luftë me rebelët mund të bëjë që SHBA të ndërhy në luftë.
Përkundër faktit se qeveria siriane ka përdorur armë kimike, ose çfarë kanë bërë kryengritësit, banorët e Shteteve të Bashkuara ishin kundër sulmit në Siri, të së njëjtit mendim ishte edhe ata të Bashkimit Evropian, transmeton lajmi.net.
Më pas SHBA u deklaruar kundër Assadit dhe në mbështetje të rebelëve. Rusia filloi të mbështet Assadin dhe është kundër rebelëve dhe SHBA-së.
Në shkurt të vitit 2014, ndodhi diçka që ndryshoi rrjedhën e luftës: një degë e Al Kaedës, duke u bazuar kryesisht në Irak, u nda nga kjo organizatë terroriste, për shkak të mosmarrëveshjeve me të.
Një grup i ri më pas e quajti veten Shteti Islamik i Irakut dhe u bë armiku i Al Kaedës.
Sot, organizata ekstremiste e njohur si i ashtuquajturi Shteti Islamik, fillimisht nuk luftoj kundër Assadit, por kundër kurdëve dhe kryengritësve, duke formuar një mini-shtet në Siri, të cilën e quajtën Kalifati. Atë verë zë një pjesë të territorit të Irakut dhe fillon të luftuar kundër të gjithë botës.
Pastaj, në shtator, saktësisht një vit që nga bombardimet e forcave siriane, Obama dhe aleatët e Shteteve të Bashkuara filluan bombardimin e pozitave të ISIS në Siri.
Më pas SHBA u fokusua më shumë në drejtim të ISIS se sa ndaj Bashar al-Asad, dhe kjo ishte një tregues se nuk ka asnjë marrëveshje mes të atyre që marrin pjesë në luftën në Siri.
Në gusht, Turqia filloj bombardimin e grupeve kurdë në Irak dhe Turqi, edhe pse kurdët luftuan ISIS në Siri. Përndryshe, Turqia nuk lufton kundër ISIS në Siri.
E gjithë kjo ka thelluar tensionet dhe pyetja është nëse Shtetet e Bashkuara duhet të merret më luftimin e Assadit apo të ISIS si armiku kryesor.
Nga shtatori i vitit të kaluar, situata është edhe më e komplikuar kur Rusia hyri në luftë në anën e qeverisë siriane. Pikëpamja ruse ishte se ata ishin atje për bombarduar ISIS, por ata janë në fakt duke gjuajtur mbi pozicionet e rebelëve sirianë.
Në dukje gjerat në terren nuk janë aspak të qarta dhe se shumë nga aleatët kanë mosmarrëveshje në lidhje se kush është armiku i tyre.
Këto kontradikta janë një arsye e madhe pse lufta është përsëri këtu dhe pse ende nuk ka asnjë zgjidhje në horizont!
Në mars do të jetë pikërisht gjashtë vjet që kur ai filloi kjo luftë e përgjakshme, e cila ka vrarë më shumë se 200.000 njerëz, disa milionë janë në robëri, mbi një e treta e territorit është e pushtuar nga shtetet terroriste islamike, dhe vendi ka pësuar shkatërrim të tmerrshëm. /Lajmi.net/
.
