Por, në një shtjellim të të pashembullt deri tani në politikën shqiptare, në vend që ta kërkonte fajtorin diku tjetër, siç rëndom ndodh me politikanët shqiptarë, Kadri Veseli e mori tërësisht përgjegjësinë mbi vete dhe u zotua se politikisht do të reflektojë në përputhje me mesazhin që i dha elektorati. Por, kush është Kadri Veseli, Kryetari aktual i PDK-së dhe Kryetar i Kuvendit të Kosovës, njeriu që, brenda një kohe të shkurtër, nga hija e të qenit enigmë ia doli që të ngjitet deri në majat e pushtetit?
Shumë liderë, themelues partish të mëdha, që ka rastisur të jenë zgjedhur President vendi, kanë dhënë dorëheqje nga posti i liderit të partisë, por me shumë takt janë kujdesur që në parti të mos zëvendësohen nga dikush me peshë dhe rëndësi. Por kjo nuk vlen në rastin e zgjedhjes së Hashim Thaçit si President i Kosovës. Pasuesi i Thaçit në detyrën si kryetar i Partisë Demokratike të Kosovës, Kadri Veseli, dikur Drejtor i Shërbimit Informativ të Kosovës, nuk është një figurë kukull dhe as nuk është një personalitet pa peshë apo rëndësi politike.
Me background-in e tij nga fusha e intelegjencës dhe sigurisë kombëtare, Kadri Veseli është një nga figurat më interesante politike në të gjithë hapësirën e banuar me shqiptarë, duke përbërë rastin e vetëm në rajon të një profesionisti të shërbimeve intelegjente që është ngjitur deri në majat e politikës. Natyrisht, siç rëndom ndodh në këtë pjesë të botës, ai nuk do të mund ta bënte kurrë këtë po të mos gëzonte përkrahjen e duhur përbrenda qendrave të vendimmarrjes në kryeqytetet e vendeve mike.
Background-i unik në fjalë e ka veshur Kadri Veselin me durimin dhe taktin e duhur në raport edhe me zhvillimet më të komplikuara, por gjithaq edhe me ashpërsinë e duhur intelektuale dhe vendosmërinë e nevojshme për t’i shtyrë gjërat përpara, atëherë kur një gjë e tillë është e domosdoshme. Sigurisht që kjo është arsyeja përse ai qëndron disi i rezervuar dhe nuk ngarend që të plotësojë me çdo kusht minutazhin televiziv, siç bëjnë shumë politikanë të tjerë, edhe atëherë kur nuk kanë asgjë të re për të thënë. Jo rrallëherë politika shqiptare e ka gjetur veten në rrugë pakrye për shkak të nxitimit të politikanëve që me çdo kusht të jenë të pranishëm në media, fiks si të ishin personazhe të një reality show që synon audiencë momentale, pa ndonjë konsideratë për pasojat e mëvonshme. Por Kadri Veseli synon që të jetë ndryshe dhe që në politikë të krijojë identitetin e vet të veçantë.
Plotësisht i vetëdijshëm se ka trashëguar një parti që vuan nga vetëkënaqësia, rrjedhojë e qëndrimit për shumë vite në pushtet dhe që mbi vete bart hipotekën e të qenët fajtor kujdestar për gjithçka; një parti që fare lehtë mund të jetë viktima e parë e gjykatës speciale, këtij mekanizmi të imponuar dhe tërësisht të padrejtë, Kadri Veseli e di shumë mirë se nuk janë të paktë ata që kanë vënë baste të mëdha për dështimin e tij në politikë. Si rivalët, por edhe ata që të ardhmen e vet e kalkulojnë mbi mundësinë që Gjykata Speciale t’u hapë rrugë drejt majave të pushtetit.
Jo pak prej atyre që e mbajnë veten si kuratorë shijesh të jetës publike e kanë nënvlerësuar Kadri Veselin si një njeri hijesh, tip fantazme të politikës, ndërkaq disa të tjerë, që hiqen si intelektualët e bulevardit politik të Prishtinës, qëllimshëm e kanë stigmatizuar për çdo gjë. Por ajo që këta kritikë dhe mospëlqyes të tij kurrë nuk kanë arritur dot të kuptojnë është se ai asnjëherë nuk ka synuar të marrë aprovimin e tyre për ndonjë gjë. Për më tepër pezmi i këtyre njerëzve ndaj Veselit ndërlidhet me pamundësinë për ta manipuluar, me elitarizmin dhe kosmpolitanizmin e tyre të zbrazët, siç ishte rasti me shumë udhëheqës të tjerë që lehtë kanë rënë në kurthet e ngritura me kujdes nga “këshilltarët elitarë” që fare nuk e kanë problem të ndërrojnë padronët.
Si duket, Kadri Veseli e di shumë mirë se forca e vërtetë e një udhëheqësi peshon po aq sa edhe besimi i tij te njerëzit e vet dhe anasjelltas. Dhe ata që bëjnë diferencën, nëse një lider do të jetë i suksesshëm apo jo, rëndom nuk janë figurat që sfilojnë në evente publike dhe nuk janë as ata që pretendojnë se dinë ta interpretojnë vullnetin e popullit, por janë njerëzit e thjeshtë, ata që sot janë tërësisht të harruar nga elitat, si ato të vjetrat ashtu edhe nga këto të rejat të krijuara nga pasurimi i shpejtë. Janë këta heronjtë e panjohur të Kosovës, ata që në anonimitet angazhohen për një Kosovë shqiptare, njerëz që besojnë se meritojnë të kenë një udhëheqës që nuk pranon t’i shesë interesat e tyre, në këmbim të një përfitimi apo lehtësimi për veten. Ata që e njohin nga afër, e dinë se, në politikë, Kadri Veseli synon të lidhë pakt pikërisht me këta heronj të vërtetë, kontributi i të cilëve për çështjen shqiptare nuk pasqyrohet në faqet e para të gazetave.
Kadri Veseli padyshim se është një patriot kosovar, por ai pavarësinë dhe identitetin e shtetit të Kosovës e sheh si një projekt kryekëput shqiptar, plotësim të ambicieve shekullore të të gjithë shqiptarëve dhe jo si një krijesë me identitet të ri, siç pretendon një pjesë e elitës në Prishtinë që ka filluar të ushqejë një ide të çuditshme të mëvetësisë (jo vetëm politike) nga Shqipëria. Ishte pikërisht Kadri Veseli që, në kohën e përplasjes së fundit mes elitave në Prishtinë dhe Tiranë doli qartë kundër çdo përpjekje për të ushqyer një ndasi imagjinare mes shqiptarëve, si dhe nuk ngurroi që ta kritikonte edhe zëvendësin e vet në parti, njëherësh ministër i jashtëm i Kosovës, për shpërthimet e tij që nga shumëkush u vlerësuan si krejt pa takt. Angazhimi i sinqertë për një partneritet strategjik, në të gjitha fushat, mes Kosovës dhe Shqipërisë e bën Kadri Veselin një mik të vërtetë të Republikës së Shqipërisë.
Ky profil, i shkruar me shkas pas fitores së Ambasadorit Lladrovci, në balotazhin për kryetar bashkie në Drenas, nuk përbën një nderim dhe as një akt mbështetjeje për Kadri Veselin, por është një pohim në kërkim të fenomeneve të veçanta që mungojnë në politikën shqiptare. Në një kohë kur faktori shqiptar në rajon rrezikon defaktorizimin, siç shihet qartazi edhe së fundmi në Maqedoni, guximi për të demonstruar cilësi të një udhëheqësi të vërtetë që nuk i bishtnon përgjegjësisë së vet dhe që ka kurajë për të korrigjuar veten, siç është shembulli i Kadri Veselit pas publikimit të rezultatit të zgjedhjeve nga raundi i parë në Drenas, përbën një cilësi të veçantë dhe shumë të domosdoshme për politikën shqiptare. /Opinion.al
.
