Shkruan: Ilir MURTEZI
Moldavia, Republika Ceke, Ishujt Faroe, Polonia e madhe e Levandovskit….
Muaji i flamurit i këtij viti na gjen edhe në një festë tjetër, një festë kombëtare e cila si rrallëherë ka filluar tashmë me muaj të nga ngrej lart adrenalinën me dashuri ndaj ngjyrave KUQ e ZI, ndaj flamurit tonë të bekuar!
11 gladiator në arenat europiane, 11 gladiator që vijnë nga cdo cep i trojeve shqiptare janë heronjët e vetëm të vërtetë të kohës tonë moderne!
11 djem kuq e zi të prirë nga dashuria për ngjyrat dhe kombin, tani jan kryetema e lajmeve në cdo media jo vetëm shqipe.
Ndeshjen e parë të kombëtares shqiptare në futboll në stadium kisha fatin ta ndjek vetëm në vitin 2010. Shqipëria atëbotë priste në Stadiumin “Qemal Stafa” Bosne Hercegovinën.
As që mund ta paramendoj se si e kisha përjetuar atë natë, me topin në fushën e gjelbër dhe bluzat e kuqe të Bogdanit, Duros, Tares,Dallkut, Salihit e të tjerëve ishte një ditë që hyri në mendjen time për të ngelur edhe sot dhe që do më përcjelli deri në fund!
Nga ajo ditë nuk kisha si të mungoja në festa e dëshpërime, në fitoret e humbjet e djemve tanë!
Isha aty, në Tiranë, Elbasan e Shkodër! Në vapë, shi e borë!
Sot nuk dua të shkruaj as për Lorikun, as për Berishën, Hysajn apo Xhakën. Sot, dua të shkruaj për një njeri që mediat dhe personazhe të apo për rreth sportit shpesh janë munduar ta përbaltin me lloj lloj shpifjesh e etiketimesh!
Kryeheroi KUQ E ZI, Armando Duka!
Nga ajo ndeshja me Bosne Hercegovinën e sot, Shqiperia ka ndryshuar aq shumë sa është e pamundur as ta paramendosh e jo më ta besosh!
Nga ndeshjet kur djemt tanë shpesh luanin për të mos pësuar shumë gola në një skuadër që rrēzon edhe kombëtaret qē dikur vinin tek ne me tallje e iknin me shumë gola!
Nga ai stadiumi me emrin e të së kaluarës e që nuk mund as të uleshe taman në një impiant modern, një stadium të denjë edhe për finale të kupave të rëndësishme të garave të organizuara nga UEFA e me disa stadiume tjera moderne në qytete të ndryshme shqiptare.
Të gjitha në fund lidhen me një emër: ARMANDO DUKA!
Menjëher pas ndeshjes historike në Beograd, djemt kuq e zi ishin mbyllur në karantine duke ikur nga lajmet bombastike dhe me shumë kujdes Federata Shqiptare shmangej nga paraqitjet publike me qëllim të qetësimit të situatave tē pakendshme dhe pritjes së vendimit për pikët e Beogradit!
Edhe pse e pamundur që ato ditë të takoje këdo nga FSHF apo djemt, duke falënderuar mikun tim të mirë, durrësakun e mbarë Ardian Osmanin, kisha fatin të takoja të gjithë protagonistët e Beogradit por edhe “të ziun katran”, “të korruptuarin”, “njeriun që shkatërronte futbollin”, Presidentin Duka!
Në ato minuta që folëm bashk, nga fjalët e tija unë kuptova krejt dicka tjetër: Shqipëria kishte njeriun e duhur në vendin e duhur!
Si i ri dhe dashamirës i futbollit kisha dëshirë të mësoja më shumë por më mjaftoi njē fjalë nga Presidenti Duka atë ditë:” Do ta bëjmë skuadrën dhe ju do të jeni krenar me fushat, me lojtarët e mbi të gjitha me fitoret tona”!
Dhe unë e besova, dhe mirë bëra!
Sot, shqiponjat tona krenare marshojn në krye dhe mbrapa kemi lënë “big-ët” e futbollit europian.
Në ballë të tyre vazhdon të prij kryeheroi KuqeZi Presidenti Armando Duka!
Faleminderit President!